หลังจากทำงานเป็นผู้สนับสนุนการฟื้นฟูชุมชนเป็นเวลา 3 ปีที่ ‘Ota no Sato’ ซึ่งมีจุดมุ่งหมายเพื่อส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้อยู่อาศัยที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ โอคะ และเพื่อฟื้นฟูภูมิภาค ฉันกำลังขยายกิจกรรมที่หลากหลายของฉันในฐานะผู้สนับสนุนชุมชนที่ ‘โอตะ ไม่มีสะตอด้วย.. ครั้งนี้ เราได้สัมภาษณ์คุณทานิกูจิ ผู้ซึ่งตัดสินใจที่จะทำงานร่วมกับผู้คนในโอตะต่อไปแม้ว่าวาระการเป็นอาสาสมัครฟื้นฟูระดับภูมิภาคของเขาจะสิ้นสุดลงแล้วก็ตาม เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ช่วงเวลาที่เขาเป็นอาสาสมัครและรูปแบบการใช้ชีวิตในปัจจุบันของเขา

การทำงานเป็นผู้สนับสนุนหมู่บ้านที่คิดถึงปัจจุบันและอนาคตของภูมิภาคร่วมกับผู้คนในภูมิภาค

－ตอนนี้คุณทำอะไรอยู่หลังจากทำกิจกรรมอาสาสมัครความร่วมมือฟื้นฟูชุมชนเสร็จแล้ว?

อันที่จริง ฉันทำงานที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงกับตอนที่ฉันอยู่ในทีมความร่วมมือ ผู้สนับสนุนชุมชนโดยปกติแล้วเป็นงานที่ควรทำโดยคนที่คุ้นเคยกับชุมชน แต่ฉันได้รับการติดต่อจากคนในท้องถิ่นและพูดว่า “มาเป็นผู้สนับสนุน” ทีมความร่วมมือจะทำสิ่งต่าง ๆ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อฟื้นฟูและพัฒนาสถานที่นี้ มีสิ่งหนึ่งที่นอกเหนือไปจากการกระทำของฉัน มีงานหลากหลาย เช่น งานสำนักงานที่เกี่ยวข้องกับการเกษตร โครงการสวัสดิการ เยี่ยมบ้านผู้สูงอายุที่อยู่คนเดียว และการจัดการปัญหาในท้องถิ่น! ฉันมีงานในสำนักงานมากขึ้น แต่ฉันก็มีงานนอกมากขึ้นด้วย น่าสนใจ

– คุณมีงานมากขึ้น?

เพิ่มขึ้น. นั่นแหละ (หัวเราะ) ฉันก็เลยย้ายมาที่นี่ด้วย ฉันเคยอาศัยอยู่ที่คัตสึอุระ แต่ฉันตัดสินใจย้ายมาที่นี่หากต้องการทำงานนี้ หลังจากนั้นฉันก็เหมาะสมกับงานนี้ โอกาสในการพูดคุยกับคนในท้องถิ่นเป็นประจำจะเพิ่มขึ้นและคุณจะสามารถเห็นสิ่งดีและปัญหาได้ ฉันดีใจที่ได้อาศัยอยู่ที่นี่เพราะเป้าหมายของฉันคือการให้การสนับสนุนอย่างใกล้ชิด

นอกจากนี้ ความคิดริเริ่มเพื่อสวัสดิการชุมชนได้เริ่มขึ้นทีละเล็กทีละน้อย ฉันได้ส่งเสริมโปรแกรมประเพณีมาตั้งแต่สมัยของทีมความร่วมมือการฟื้นฟูระดับภูมิภาค ในครั้งนี้ โดยเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมวันหยุดฤดูร้อน เราได้ทำงานเกี่ยวกับการทำลูกพลับฝาดและเส้นนากาชิโซเม็ง ฯลฯ ฉันขอให้เด็กๆ สอนเทคนิคของปู่ย่าตายายในท้องถิ่น และฉันก็ไปตัดไม้ไผ่กับพวกเขา อ๋อ สวัสดิการรอบที่แล้วมีแข่งทำเชือกด้วย คุณยายถักยาวกว่า 7 เมตรใน 15 นาที ดูเหมือนทุกคนจะสนุกกับการทำงานที่ฝังแน่นอยู่ในมือ และคิดว่า “ครั้งหน้า ฉันจะสอนโซริให้คุณ” หรือ “ฉันทำได้แต่เรื่องแบบนี้” คำพูดที่รั่วไหลเหล่านี้เป็นสมบัติ!

ความคิดเกี่ยวกับ “คาโฮริบาโกะ” เต็มไปด้วยอาหารของ Ota และปัญหาในอนาคต

－ฉันคิดว่ามีผักหลายชนิดในโอตะที่เรียกว่า “คาโฮริบาโกะ” คุณช่วยบอกฉันได้ไหม

เดิมที เมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้ว ชาวนาคนหนึ่งเกิดไอเดียเกี่ยวกับสมบัติขึ้นมา โดยพูดว่า “แม่จ๋า หนูอยากทำกล่องที่เก็บผักของทุกคน” ฉันจัดประเภท แต่จะทำอย่างไรกับชื่อนี้ดีล่ะ? อะไร ในระหว่างการสนทนา ตั้งชื่อว่า “Ota’s คาโฮริบาโกะ” เพื่อให้ทุกคนเข้าใจเมื่อพวกเขาเปิดกล่อง กลิ่นนี้เรียกว่า “คาโฮริ” ที่นี่

เป็นผลงานของโปรดิวเซอร์ของโอตะและผู้ที่ทำผลิตภัณฑ์แปรรูป ฉันคิดว่ามันเป็นกล่องโรแมนติกที่บรรจุความคิดของทุกคนไว้ในกล่องเดียว ฉันค่อนข้างพอใจกับมัน หลังจากออกจากโอตะ คุณอาศัยอยู่ในโตเกียว ฮอกไกโด และสถานที่อื่นๆ เมื่อคนที่จากบ้านเกิดเปิดกล่องน้ำหอมของโอตะและเห็นชื่อผู้ผลิต ใบหน้าของทุกคนก็นึกถึง “ฉันมีความสุขกับผักของคนนี้จริงๆ” อยากให้คนที่ออกจากที่นี่รู้สึกเป็นโอตะ อย่างไรก็ตาม เราได้รับคำสั่งจากคนอื่นที่ไม่ใช่คนโอตะ ทีละเล็กทีละน้อย เราจะส่งกลิ่นหอมของโอตะให้ทุกคน

– มาตรฐานและมาตรฐานสำหรับผักใน คาโฮริบาโกะ คืออะไร?

หมายถึงผัก A หรือผัก B กันแน่? ฉันไม่ได้ระบุอะไรกับเกษตรกร อย่างไรก็ตามเราจะจัดส่งผักตามดุลยพินิจของเกษตรกร พวกเขาให้โบนัส B และ C แก่ฉัน แต่นั่นคือปัญหา ตัวอย่างเช่นมี คาโฮริบาโกะของโอตะ ที่ฉันหว่านเมล็ด แน่นอนว่ามีสถานที่จัดส่งอื่น ๆ ใช่ไหม? ผมว่าเอาจำนวนมาคำนวนปลูก ฉันกำลังปรึกษาว่าจะทำอย่างไรกับเด็ก B และ C ที่ไม่ได้เข้า ฉันก็กำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน

บางคนที่ไม่ใช่เกษตรกรคิดว่าของที่ขายในซุปเปอร์มาร์เก็ตนั้นถูกฝังอยู่ในดินเหมือนที่เป็นอยู่ คนที่ไม่รู้ความผิดปกติ แต่ฉันคิดว่าความไม่สม่ำเสมอเป็นส่วนหนึ่งของความน่าสนใจของผัก ตัวอย่างเช่น มีหัวไชเท้าที่มีหินอยู่ตรงกลางของรากและแยกเป็นสองแฉก ฉันไม่มีผักกาดขาวที่มีน้ำสต๊อกแตก ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติที่จะขายผักรูปร่างเดิมหรืออะไรแบบนั้น ความท้าทายสำหรับอนาคตคือเราต้องคิดถึงวิธีการส่งข้อความนั้น

เกษตรกร ลูกค้า กำลังมองหาแนวคิดที่จะถูกใจทั้งคู่

– อะไรอยู่ในการแบ่งประเภท?

9 รายการผักรอบนี้ หัวไชเท้า ผักโขม แครอท เผือก มันเทศ กะหล่ำปลี ถั่วเขียว ผักกาดแดดเดียว บ็อกโชย มันมีต้นหอมอยู่ด้วย! จากนั้น มิโซะโอคัทสึ แยมสตรอเบอร์รี่ ข้าว 1 กก. และขนมปังข้าว จำนวนมาก ฉันปิดกล่องที่ปิดฝาไม่ได้ ฉันเลยกังวลว่ามันจะแตก แต่ก็ไม่เป็นไร ฉันคิดว่าขนมปังถูกใช้เป็นวัสดุกันกระแทก แต่มันฟูและส่งมา (รอยยิ้ม). พอฉันเริ่มทำแบบนี้ ชาวบ้านก็ถามว่า “เพิ่มผักดองด้วยไหม” ฉันมีความสุขมากกับสิ่งนี้

– คุณมีเป้าหมายใด ๆ ที่คุณตั้งเป้าไว้ผ่าน คาโฮริบาโกะหรือไม่?

แม้ว่าฉันจะไม่อยู่ ฉันก็มีความสุขถ้ามันสามารถผลิตได้อย่างอิสระ มันไม่เกี่ยวกับการทำให้สิ่งต่าง ๆ น่าสนใจ แต่ฉันยังคงค้นหาอยู่ แต่ฉันคิดว่ามันน่าสนใจถ้ามีผลิตภัณฑ์ประเภทนี้เกิดขึ้นมากมาย ฉันคิดว่าคาโฮริบาโกะ จะดำเนินต่อไป แต่มันจะไม่น่าสนใจจริงๆเหรอถ้าชาวนาแต่ละคนทำแบบนั้น? คงจะน่าสนใจถ้ามีตัวเลือกมากกว่านี้ เช่น “คราวหน้าฉันจะใช้กล่องนั้น” เป้าหมายคือการเพิ่มจำนวนเกษตรกรที่นี่ ทำได้ไม่ยากหากเป็นเป้าหมายของเกษตรกรมือใหม่ที่จะทำได้ ไม่ใช่เรื่องที่จะขายให้ใคร แต่เป็นเรื่อง “โอ้ มีวิธีที่จะทำ” จะดีไหมถ้านั่นเป็นวิธีที่จะไป?

– มีเกษตรกรรุ่นเยาว์หรือไม่?

เกษตรกรอยู่ในวัย 30 ปี คุณอายุไม่ถึง 20 เหรอ? แต่มีชาวนาในชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 เก็บผักต่างๆ ในช่วงวันหยุดยาว ล้างให้สะอาด ใส่ถุง นำไปขายที่ตลาดเกษตรกร ได้เงินค่าขนมไปเยอะแล้ว เมื่อฉันถามว่า “คุณจะทำอย่างไรกับเงินจำนวนนั้น” เขาตอบว่า “ฉันจะซื้อเมล็ดพันธุ์ต่อไป” มันไม่น่าทึ่งเหรอ?

ความสนุกของดินแดนที่คุณพบได้ทุกที่ที่คุณไป

－คุณย้ายมาที่โอตะ จากใกล้ทะเลใน Katsuura คุณสนุกกับชีวิตในโอตะ หรือไม่? ฉันรู้สึกว่าสถานที่ทำงานอยู่ใกล้และกิจกรรมต่างๆ ก็น่าจะแคบ แต่คุณคิดอย่างไร

มันสนุกมาก เด็กในท้องถิ่นมักจะมาที่บ้านของฉัน คนในพื้นที่จะมาด้วย มันอาจจะรู้สึกเหมือนศาลากลาง (หัวเราะ) ทุกคนมาและปล่อยพวกเขา บ้านแบบนั้น. ไม่มีใครในบ้านเราที่จะกรอบได้อย่างแน่นอน แม้ว่าฉันจะอยู่คนเดียว บางครั้งฉันก็อยู่คนเดียว เราชอบดูหนังและก่อกองไฟด้วยกัน ตอนที่ฉันอาศัยอยู่ที่คัตสึอุระ ตอนที่ฉันกำลังเดินทาง ชาวประมงจะยื่นปลาทรายแดงให้ฉัน ดิบในถุง ที่นี่เมื่อคุณเปิดประตูบ้านมีบอนและผักอยู่บนโต๊ะ น่าสนใจใช่มั้ย ของใคร? ชอบ (หัวเราะ)

ช่วงการเคลื่อนไหวของฉันไม่ได้แคบลง แต่เป็นตัวละครของฉัน แต่ที่นี่ก็โอเค มันเป็นโลกที่แตกต่างจากคัตสึอุระ ความชื้นอาจแตกต่างกันด้วย ดูไม่เหมือนทะเลหมอกเลย สุดยอดจริงๆ ที่นี่คุณสามารถสัมผัสธรรมชาติแห่งขุนเขา เหมาะสำหรับการสังเกตการณ์ทางดาราศาสตร์ นอนในสวนดูดาวกับทุกคน ฉันกำลังเริ่มตรวจสอบฝนดาวตก

－คุณหาวิธีเพลิดเพลินไปกับดินแดนได้ทุกที่ที่คุณไป คุณเปลี่ยนพฤติกรรมการกินแล้วหรือยัง?

แม้แต่ในทะเลทราย ฉันก็สนุกนะ ฉันคิดว่า (หัวเราะ) อาหารของฉันเปลี่ยนไปมากเช่นกัน ในคัตสึอุระ ฉันเคยออกไปนอกเมืองบ่อยๆ และที่นี่ฉันกินผักเป็นหลัก นอกจากนี้ ฉันเริ่มทำอาหารแปรรูปหรืออาหารถนอมอาหารเป็นจำนวนมาก แม้ว่าคุณจะบอกว่ากำลังแปรรูป คุณสามารถตากสมุนไพรแล้วปั่นและดื่มได้ ฉันกำลังปลูกผักในทุ่ง ฉันกำลังปลูกพริก สมุนไพร ถั่วลันเตา หัวไชเท้า หัวผักกาด ผักกาดแดด และอื่นๆ

เมื่อก่อนฉันเคยมีทุ่งนา แต่ตอนนี้สวนของฉันเป็นทุ่งนา ฉันจึงใช้ชีวิตแบบเก็บผักจากท้องนาในขณะที่ฉันทำอาหาร ช่วงของความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับอาหารได้เพิ่มขึ้น คัตสึอุระมีของกินเล่นมากมาย แต่ที่นี่มันน่าสนใจที่จะกิน ทำโคล่าฝีมือ ลองเครื่องปรุงและยาจีน

－คุณจึงสนุกกับมันที่นี่และที่นั่น

ชัยชนะที่สนุกสนาน (หัวเราะ)