การเดินทางทั่วญี่ปุ่นโดยรู้ว่า ‘การเผชิญหน้า’ และ ‘ปฏิสัมพันธ์’ เป็นตัวกำหนดความประทับใจของเมือง

―อย่างแรกเลย ทำไมคุณถึงตัดสินใจเริ่มต้นธุรกิจในเมือง Nachikatsuura แทนที่จะเป็นบ้านเกิดของคุณในเมือง Shingu

ในใจของฉัน ฉันเห็นมันใน “พื้นที่” ที่เรียกว่า “คุมาโนะ” ดังนั้นถ้าฉันต้องพูด ก็คงจะดีกับ “ชิงงุ” หรือ “คัตสึอุระ” จากมุมมองของนักท่องเที่ยว ฉันคิดว่าพวกเขาคงมองว่าที่นี่เป็น “พื้นที่” ที่เรียกว่า “คุมาโนะ” ไม่ใช่ “เพราะเป็นชิงงุ” หรือ “เพราะเป็นคัตสึอุระ” แล้วทำไมคุณถึงเลือก Katsuura ก็เพราะมีเนื้อหาเกี่ยวกับการท่องเที่ยวที่แข็งแกร่ง มี “น้ำพุร้อน” “ทูน่า” และ “แหล่งมรดกโลก” ข้อมูลการท่องเที่ยวที่ออกโดยจังหวัดวาคายามะในเวลานั้นแสดงให้เห็นว่าคัตสึอุระมีแขกมากกว่าชิงงุถึงเจ็ดเท่า ฉันเลยคิดว่า “ก็คัตสึอุระไง!” อะไรนะ? นอกจากนี้ จำนวนนักท่องเที่ยวที่เข้ามายังเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่ในเวลานั้นไม่มีเกสต์เฮาส์จำนวนมากในคัตสึอุระ มีนักท่องเที่ยวมากกว่าชินกุถึง 7 เท่า แต่คิดว่ากลุ่มเป้าหมายของเกสต์เฮ้าส์ยังไม่ได้รับการพัฒนามากนัก รู้สึกเหมือนนั่นคือสิ่งที่คุณตั้งเป้าไว้

―แล้วอะไรทำให้คุณตัดสินใจเปิด “เกสต์เฮ้าส์” ในบริเวณนี้?

เมื่อฉันกลับไปบ้านเกิด ฉันมีความคิดที่จะเผยแพร่เสน่ห์ของคุมาโนะไปทั่วโลก ดังนั้นเมื่อฉันคิดว่าฉันจะทำอย่างไรเพื่อเผยแพร่เสน่ห์ของพื้นที่นี้ไปทั่วโลก ฉันพบว่าผู้คนที่มาในพื้นที่กลายเป็นผู้ชื่นชอบพื้นที่นี้มากกว่าที่จะเผยแพร่ด้วยตัวเอง และฉันก็คิดว่า “คุมาโนะน่าทึ่งมาก! “ฉันคิดว่ามันจะเร็วกว่าที่จะกระจายไปทั่ว ก่อนที่ฉันจะกลับบ้านเกิด ฉันเดินทางไปทั่วประเทศญี่ปุ่น และมักถูกถามว่า “คุณไปไหนมา” ตอนนั้นขอบอกว่าที่นี่สุดยอดมาก! ฉันชอบ “ฉันเคยเจอแบบนี้ที่โรงแรมที่ฉันพักวันนั้น และการมีปฏิสัมพันธ์แบบนี้ก็สนุกดี นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันคิดว่า “การเผชิญหน้า” และ “ปฏิสัมพันธ์” ในเมืองหนึ่งๆ จะสร้างความประทับใจให้กับเมืองนั้น เกสต์เฮ้าส์เป็นสถานที่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับผู้คนที่จะพูดว่า “ฉันชอบเมืองนี้เพราะเป็นการพบปะและปฏิสัมพันธ์กับผู้คนที่ดี นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันแนะนำคุมาโนะ” เลยคิดว่าบริเวณนี้ต้องมีฟังก์ชั่นที่เรียกว่า “เกสท์เฮาส์” ก็เลยคิดว่าจะทำเกสต์เฮ้าส์ก่อน

―เป็นทริปทั่วญี่ปุ่นที่นำไปสู่ความคิดที่จะเปิดเกสต์เฮาส์ คุณช่วยเล่าถึงการเดินทางครั้งนั้นให้เราฟังได้ไหม?

ถูกตัอง. ฉันคิดว่าฮาโอริและฮากามะเป็นเครื่องมือสื่อสาร เมื่อคุณเดินทางโดยสวมชุดกิโมโน จะมีบางอย่างเกิดขึ้นซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นในการเดินทางปกติ เช่น จู่ๆ ในลิฟต์ มีคนถามฉันว่า “ทำไมคุณถึงใส่ฮาโอริและฮากามะ” คำพูดเล็กน้อย การสื่อสาร และลิฟต์ปกติจะไม่เกิดขึ้น มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นที่ไม่ได้เกิดขึ้นเมื่อคุณเดินทางตามปกติ มีบางอย่างที่น่าสนใจ

ฉันเดินทางประมาณครึ่งปี แต่มักถูกถามว่า “คุณมาจากไหน” “ที่นั่นคือที่ไหน?” ฉันตกใจมากที่คุมาโนะไม่เป็นที่รู้จักของคนทั่วประเทศ คุมาโนะเป็นบ้านเกิดของฉัน ดังนั้นฉันจึงชอบพื้นที่นี้และผู้คนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่นี้ ฉันภูมิใจในพื้นที่นี้ และฉันต้องการให้ทุกคนได้รับรู้เกี่ยวกับพื้นที่นี้ “คุมาโนะสนุก! ทุกคนต้องมา!” เป็นรากฐานของความปรารถนาของฉันที่จะเผยแพร่เสน่ห์ของคุมาโนะ ไปทั่วโลก

เสน่ห์ของท้องถิ่นที่ฉันสังเกตเห็นเมื่อฉันกระโดดออกจาก Nachikatsuura เพียงครั้งเดียว

―คุณเรียนมหาวิทยาลัยในโตเกียวใช่ไหม? ชีวิตของคุณในโตเกียวเป็นอย่างไรบ้าง?

ฉันอาศัยอยู่ในคานางาวะเป็นเวลา 2 ปี และโตเกียวเป็นเวลา 2 ปี และมันสนุกมากจริงๆ! ท้ายที่สุดการอยู่ที่นี่ (ในบ้านเกิดของฉัน) ก็มีวิสัยทัศน์ที่แคบ ฉันรู้เรื่องนี้จนกระทั่งฉันอยู่มัธยมปลายเท่านั้น หลังจากนั้นฉันก็ออกไปและคิดว่า “มีคนที่น่าสนใจมากมายอยู่ที่นั่น!” ฉันรู้สึกเหมือนได้เจอผู้คนมากมายเพราะฉันอยู่ในโตเกียว มันสนุกและดี แต่ในทางกลับกัน ความรู้สึกของฉันที่มีต่อคุมาโนะกลับแข็งแกร่งขึ้นทุกวัน โดยพูดว่า “บ้านเกิดของฉันเป็นสถานที่ที่ดีจริงๆ” ดังนั้นฉันไม่เคยคิดว่าจะอยู่ในโตเกียวตลอดไป ตั้งแต่นั้นมาฉันก็อยากจะกลับมาอีก

จนกระทั่งฉันเรียนจบมัธยมปลาย ฉันเกลียดการอยู่ในชนบท ฉันจึงอยากย้ายเข้าเมืองให้เร็วที่สุด ฉันคิดว่ามันน่าเบื่อเพราะบ้านเกิดของฉันอยู่ในชนบทดังนั้นฉันจึงมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะออกไปให้เร็วที่สุด ท้ายที่สุด เป็นเพราะฉันออกไปข้างนอกครั้งเดียว

―จริงๆแล้ว อะไรคือเหตุผลที่ทำให้คุณกลับรถและพูดว่า “กลับบ้านกันเถอะ!”?

ฉันอยากทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับพื้นที่ที่ตกต่ำนี้มาโดยตลอด แต่ฉันมีเป้าหมายในการเริ่มต้นธุรกิจเมื่ออายุ 20 ปี จากนั้นเมื่อฉันคิดว่า “ฉันควรเริ่มต้นธุรกิจของตัวเองที่ไหนดี” พื้นที่อื่นๆ สามารถทำได้โดยไม่มีฉัน เลยคิดว่าน่าจะกลับบ้านเกิดไปทำธุรกิจ ดังนั้นฉันจึงกลับมาในวัยยี่สิบและตัดสินใจเริ่มต้นธุรกิจ
อย่างไรก็ตาม ฉันเริ่มธุรกิจเมื่ออายุ 20 ปี ก่อนที่ฉันจะอายุ 30 ปีในอีกสองสัปดาห์ (รอยยิ้ม).

การรู้จักชีวิตประจำวันของใครบางคนคือการเดินทาง การรู้จักชีวิตคือการค้นพบเสน่ห์ของเมือง

―“การเดินทาง” มีความหมายกับคุณอย่างไร คุณโกโระ

ฉันหลงรักการเดินทางเมื่อฉันเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย และเดินทางไป 26 ประเทศทั่วโลกเมื่อฉันเป็นนักเรียน ในหมู่พวกเขา ฉันคิดว่าการเดินทางสำหรับฉันคือการ “รบกวนชีวิตประจำวันของใครบางคน” ตัวอย่างเช่น สำหรับคนที่อาศัยอยู่ในคัตสึอุระ ปลาทูน่าและน้ำพุร้อนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน ดังนั้นฉันจึงรู้สึกว่านี่เป็นเรื่องปกติ อย่างไรก็ตามจากมุมมองของผู้คนนอกพื้นที่ มีหลายคนที่ไม่ธรรมดาเกี่ยวกับทูน่าและน้ำพุร้อน กล่าวอีกนัยหนึ่งมันเป็นเรื่องพิเศษสำหรับใครบางคน สิ่งที่พิเศษสำหรับฉันคือทุกวันสำหรับคนอื่น เลยคิดว่าการเที่ยวเป็นการรบกวนชีวิตประจำวันของใครคนหนึ่ง

ในชีวิตประจำวันของย่านนี้ นักท่องเที่ยวอาจถามว่า “นี่คืออะไร!” ตัวอย่างเช่น ในเมืองคัตสึอุระมีการขายปลาทูน่าไร้คนขับในเมือง แต่สำหรับคนในพื้นที่นี้ มันเป็นกิจวัตรประจำวัน นักท่องเที่ยวพูดว่า “ฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับตู้ขายปลาทูน่าไร้คนขับเลย!” และ “น่าสนใจ!” ความสุขอย่างหนึ่งของการเดินทางคือการได้พบเจอสิ่งที่ไม่ธรรมดาในตัวคุณ และฉันคิดว่าเมืองนี้ควรมีบ้านพักรับรองเป็นสถานที่ที่คุณจะได้รับข้อมูลประเภทนั้น

―สุดท้าย มีอะไรที่คุณอยากให้เรารู้อีกไหม?

ฉันไม่คิดว่าคุณจะรู้สึกถึงพื้นที่นี้เพียงแค่ไปเยี่ยมชมเพียงครั้งเดียว ถ้ามาสักครั้ง จะเจอมนต์เสน่ห์ใหม่ที่นั่น

มาครั้งหน้าจะมีการค้นพบอะไรใหม่ๆ กันใหม่ คราวหน้ามากันใหม่นะ! เป็น. ผมว่ามันซ้ำซากนะ อย่างไรก็ตาม พื้นที่นี้เข้าถึงได้ยากจากทุกที่ (กล่าวกันว่าเป็นสถานที่ที่ไกลที่สุดจากโตเกียว) ดังนั้นหากคุณต้องการแค่ดูสถานที่ท่องเที่ยว คุณอาจจะไม่มาอีกต่อไป หากคุณเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับชีวิตประจำวันของพื้นที่นี้ ฉันคิดว่าคุณจะค้นพบบางสิ่งที่ถูกใจคุณ ถ้าเจอและเป็นแฟนพันธุ์แท้ของย่านนี้ ผมว่าไม่แน่ จะมาครั้งเดียวก็ได้ 2-3 ครั้งต่อๆไป หรือปีละครั้งก็ได้ ไว้ค่อยว่ากัน ดังนั้นฉันหวังว่าคุณจะได้เห็นมันจากมุมมองของชีวิตท้องถิ่นและชีวิตประจำวัน ไม่ใช่แค่การเที่ยวชม

ในทางกลับกันโดยส่วนตัวแล้วฉันต้องการให้คุณมาโดยไม่รู้อะไรเลย ฉันมั่นใจว่าคนที่พูดว่า “ฉันหาข้อมูลมามาก แต่ฉันไม่รู้ว่าจะคาดหวังอะไร ดังนั้นฉันจึงไม่ได้วางแผนใดๆ” จะบอกคำแนะนำของฉันและกลายเป็นแฟนของพื้นที่ รอยยิ้ม

-ขอบคุณมาก! ฉันตั้งตารอโอกาสในอนาคตของคุณโกโระ!